Gek, het verhaal laat zich in een paar zinnen samenvatten en er gebeurt eigenlijk niet veel maar ongemerkt gebeurt er juist gigantisch veel. Laten we het samenvatten door te zeggen dat aan het einde van het boek het hele leven van de hoofdpersoon anders is. Hij heeft veel geleerd, veel levenswijsheid opgedaan. De schrijfstijl van David Foenkinos is toegankelijk en het Frans is heel goed te volgen. De taal is een belangrijk middel in dit relaas en welke taal leent zich beter dan het Frans voor het verwoorden van het gedachteleven. Een zin die treffend is luidt: 'rencontrer quelqu'un c'est se raconter'. Prachtig. Het boek raakte me behoorlijk omdat een deel van mijn leven overeenkomt met het in het boek vertelde. Een heel groot minpunt is het verschrikkelijk zoetsappige einde. Bah.
3/5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.