Kafka op het strand

Kafka op het strand is mijn eerste kennismaking met Haruki Murakami, de Japanse schrijver die al veel romans publiceerde en waarvan er ook veel in het Nederlands vertaald zijn. Dat het boek uit een cultureel andere wereld komt, wordt vrij snel in het boek duidelijk. Niks is wat het lijkt, en alles kan. Het verhaal laat je verbluft achter als je het boek (bijna 600 pagina's) uit hebt. Het leest als een trein, maar wat je leest is toch op zijn zachts gezegd: uiterst bizar. Een samenvatting geven is een hele klus, want de onverklaarbare en buitenaardse gebeurtenissen die soms ook onbegrijpelijk zijn, volgen elkaar in rap tempo op. Vervelend om te lezen is het zeker niet, het is spannend maar je wordt wel ontworteld. Het einde gaat echt over de top, en ook het personage Nakata is soms vermoeiend. Hij is zijn geheugen kwijt, kan niet lezen of schrijven en kan als mens eigenlijk nauwelijks functioneren. Het blijkt toch wel heel lastig om 'een leeg mens' overtuigend neer te zetten want af en toe zegt Nakata zeer wijze dingen...
Ga ik binnenkort nog iets lezen van Murakami? Nee, niet binnenkort, maar toch smaakt het naar meer.

4/5

Les jardins de lumière

Amin Maalouf slaagt er telkens weer in een echt goed en meeslepend verhaal te vertellen. Een rasverteller, dat is Maalouf. Hij verrast zijn lezers met verhalen uit het Midden-Oosten, en in Les jardins de lumière vertelt hij het verhaal van Mani, die het manicheïsme sticht. Het manicheïsme is een religie die nu uitgestorven is, maar in het oude Perzië veel aanhangers had.
Het Frans in dit boek is pittig, alleen voor de gevorderde lezers. Maar als je de tanden erin zet word je getrakteerd op een mooi, meeslepend en passioneel verhaal.

4/5