Hilary Mantel won er de Booker Prize mee, maar man oh man wat een draak van een boek. Een dikke pil waar ik me in iets minder dan een jaar doorheen geworsteld heb. Ik heb echt geprobeerd om te begrijpen waarom dit boek zo bejubeld wordt maar het is niet gelukt. Het taalgebruik is prachtig, zeer rijk maar verder is er geen touw aan vast te knopen. Ik laat het bij deel 1 en ga niet beginnen aan deel 2 en 3 van de trilogie.
2/5
Het is met Ildefonso Falcones. Je kunt niet stoppen met lezen als je eenmaal op dreef bent. En dat ben je alweer heel snel in zijn laatste boek. Het speelt zich weer af in zijn Spanje. Nu begin 1900 in een onrustige stad die de sfeer van Les Miserables van Victor Hugo ademt. En dat wordt af en toe een beetje te gortig. De personages gaan wel heel erg op in de socialistische strijd en niets lijkt hen bespaard te blijven. Ik haakte bijna af, maar werd toch weer meegezogen en heb ademloos het relaas van Dalmau, Emma en hun dierbaren gevolgd. Niet opbeurend, wel leesvoer om in op te gaan.
3/5