Zolang er leven is

Het tweede dagboek van Hendrik Groen. Lezen is net zo'n feestje als deel 1, gewoon lekker meer van hetzelfde. Deel 3 is niet echt nodig. 

4/5

Antonina's dierentuin

Met de verwachting dat Diane Ackermans boek een roman zou zijn, begon ik aan het boek. Gebaseerd op een echt gebeurd verhaal schuurt het dicht tegen non-fictie aan. Er zitten behoorlijk wat verhandelingen in over dieren, rassentheorieën, historische feiten. Dat maakt het boek af en toe wat stroperig. Ongetwijfeld met de beste bedoelingen om alles goed te documenteren, maar het haalt de vaart uit de hoofdlijn. Ook de hoofdstukken aan het einde met een verhandeling over het Poolse oerbos had voor mij niet gehoeven. Dit is jammer, want het verhaal is schitterend. We kennen meer van deze heldhaftige verhalen uit de tweede wereldoorlog maar vervelen doet het nooit. Antonina en haar man worden mooi neergezet, net als diverse personen die in de dierentuin onderduiken tijdens de oorlog. De vele penibele en van tijd tot tijd gevaarlijke situaties zijn soms ongelooflijk. 
So so...

3/5

Anna Karenina

Op reis door Rusland, dat is een mooie gelegenheid om een Russische klassieker te lezen: Anna Karenina van Lev Tolstoj. De Nederlandse vertaling die ik had, was erg oud (bosch, zoo veele etc.) en daardoor lastig leesbaar. Oké, het is een klassieker maaaaarrr het hoofdverhaal is eigenlijk flinterdun. Veel navelstaarderij... ohhh ik ben zo ongelukkig, veel verhandelingen over het boerenleven, politiek. Het is even doorbijten. Anna vond ik geen sympathiek karakter. Mijn hart ligt meer bij Lewin of bij Kitty. Alhoewel Kitty ook behoorlijk wat medelijden met zichzelf heeft. Het boek geeft een mooi tijdsbeeld van de Russische aristocratie eind 19e eeuw (salon houden!). Interessant, maar het lezen van alle verhandelingen vergt wat tijd.

3/5