zaterdag 26 januari 2013

La vérité sur Marie

De echte waarheid over Marie kom je niet te weten in deze prachtige roman van Jean-Philippe Toussaint, maar dat is helemaal niet erg. Het is een zinderend liefdesverhaal. Het begin is broeierig; en dat niet alleen vanwege de hitte. Twee geliefden in een kamer, plotseling verandert de sfeer door een ernstig voorval. De verteller, sinds een paar maanden de ex van Marie, komt naar het huis om haar te kalmeren. Hij lijkt nog van Marie te houden en neemt de lezer mee naar Japan, op zoek naar de waarheid over Marie. Tijdens haar expositie in Tokyo ontmoet ze Jean-Baptiste de Ganay met wie ze een relatie aanknoopt. Jean-Baptiste, door de verteller Jean-Christophe de G. genoemd, neemt haar mee naar paardenraces en samen beleven ze een hachelijk avontuur in een vrachtvliegtuig. De verteller biecht dan op dat hij niet het echte verhaal kent, maar dat hij denkt dat dit gebeurt is en dat hij zich baseert op wat Marie hem vertelt heeft. Ha! Heerlijk procedé!
Aan het einde van het verhaal is Marie rustiger geworden. Op Elba heeft ze het huis van haar overleden vader opgeruimd en bovendien nodigt ze haar ex uit. Er ontstaat weer die broeierige sfeer van het begin van het boek, maar nu met twee andere personages in de hoofdrol. Ze draaien om elkaar heen maar verzoenen zich niet. Als er brand uitbreekt dreigt het verblijf één groot drama te worden. Toussaint weet het heel goed neer te zetten en schrijft het einde waar je op hoopte. 
Zijn stijl maakt het boek helemaal de moeite waard. Wel veel lange zinnen met ontelbare komma's, maar een style magique.

4/5

zondag 13 januari 2013

Heldere hemel

Het boekenweekgeschenk van 2012 is een knappe novelle van Tom Lanoye. Het boekje is gebaseerd op een waargebeurd voorval waarbij een onbemand Russisch vliegtuigje neerstort op een huis in een Belgisch dorp. Het (te!) korte verhaal bestaat uit 8 hoofdstukken die zich telkens op een andere plek afspelen en waarin diverse personages een rol spelen: bijvoorbeeld de piloot die zich uit zijn toestel geschoten heeft, Vera - een vrouw die verlaten wordt door haar man Walter, omdat hij verliefd geworden is op een jong meisje, een journalist die op de krantenredactie een bittere strijd uitvecht met zijn hoofdredacteur om de nieuwswaarde van het gerucht over het Russisch vliegtuig. Het allerbeste hoofdstuk speelt zich af in het huis van Vera, zij krijgt bezoek van Carla, haar jonge rivale. Er ontstaat een hysterisch gesprek dat zeer vermakelijk is. Heldere hemel is een goed geschreven verhaal, maar het probleem is dat 90 pagina's te kort is om alles goed uit te werken en af te ronden, een paar extra hoofdstukken had het helemaal af kunnen maken. 

4/5

maandag 7 januari 2013

Apocalypse bébé

Apocalypse bébé van Virginie Despentes is een behoorlijke pil. Ik had weinig verwachtingen, alleen wist ik dat Despentes een beetje een schandaal-schrijfster is; ze schijnt er een pessimistisch wereldbeeld over de jeugd op na te houden en in haar boeken beschrijft ze gewelddadige scènes die niet zelden doorspekt zijn met diverse seksuele escapades. In Apocalypse bébé gebruikt ze beiden (seks en geweld), in combinatie met drugs. Wat Despentes beschrijft is soms best heftig, maar ik vond het zelden echt uit de bocht vliegen. Toch kan ik me voorstellen dat het voor sommige lezers te ver gaat. Apocalypse bébé gaat over de zoektocht naar Valentine, een lastige puber die op een dag besluit de boel de boel te laten en weg te lopen. Haar oma huurt een privé detective in om haar zo snel mogelijk terug naar huis te brengen. Het onderzoek brengt de lezer in diverse milieu's/steden/omstandigheden. 
Het Frans is soms lastig te volgen, Despentes gebruikt veel Verlan en andere (hedendaagse/grove) woorden die je niet op school leert. Toch laat het verhaal zich vlot lezen. Een sterk punt van het boek is dat de zoektocht naar Valentine vanuit verschillende personages beschreven wordt. De lezer krijgt zo vanuit diverse perspectieven (vader, neef, leden van een bandje, klasgenoten, moeder, nieuwe vriendin van vader..) een beeld van de tiener Valentine en haar familie. Daarnaast leren we de twee detectives, 2 dames, ook goed kennen. Vooral La Hyène is een interessante, mysterieuze vrouw. Het einde vind ik echt geniaal, dat maakt echt veel goed want af en toe zijn de verhandelingen over de staat van de wereld wel wat vermoeiend. 

3/5