Gelukkig slaven

Na een paar pagina's ben je verkocht. De eerste bladzijden slepen je mee, diep in het verhaal van de twee Tony's. Vooral aan het begin de roman laat Tom Lanoye zien dat hij kan schrijven. Rijke taal, uitvoerige maar rake beschrijvingen, schitterende zinnen. De stijl in het tweede deel is wat vlotter en sneller, er zijn meer dialogen. Het verhaal is origineel van opzet. De twee hoofdpersonen heten toevallig beiden Tony Hanssen en hebben elk een boeiend levensverhaal. Toch zijn ze aan lager wal geraakt en wanhoop (of hoop) drijft ze in de armen van de Chinese miljardair Xiang. Ze weten niet van elkaars bestaan tot ze elkaar onder bizarre omstandigheden ontmoeten. Af en toe is het wel wat over de top, maar er is ook ruimte voor serieuze maatschappijkritische beschouwingen. De financiële sector wordt op de korrel genomen en er is een interessant deel over Afrika. Het einde is toch wel wat teleurstellend, maar de cirkel is wel rond. Tony is slaaf...

4/5

Matilda

Tijd om mijn klassiekers bij te werken. Ik had nog nooit een boek gelezen van Roald Dahl, dus tijd om daar iets aan te veranderen. Mijn verwachtingen t.a.v. de stijl van Dahl zijn uitgekomen. Wat een pareltje, erg leuk, vlot en humoristisch. Het is een tijdloos boek en de dappere daden van Matilda zullen nog vele generaties vertederen. Ontzettend leuk, en dus op naar een volgende Dahl.

5/5

Geachte heer M.

Vanaf de eerste pagina word je meegezogen in Herman Koch's Geachte heer M. Het start met een brief die meteen geestig van toon in, typisch Koch. En dat kan voor het hele boek gezegd worden. Naast de sarcastische en geestige stijl, de opbouw, zijn er veel bekende thema's (school, leraren, jongeren die een onbezonnen daad begaan - of toch niet). Ook de spanning is  goed opgebouwd, het is spannend tot het laatste moment. De ontknoping op echt zowat de laatste pagina was voor mij toch nog een verrassing. Ik lees graag boeken van Kock en ook Geachte heer M. stelde me niet teleur. Puntje van kritiek: het deel over de vriendengroep is soms wat saai en langdradig, daar had het allemaal wel wat minder gekund.

4/5

De kleine keizer

Martin Bril had een passie voor Napoleon. Hij reisde de keizer achteraan, bezocht slagvelden en musea, stond voor het hek van het huis waar Joséphine gewoond heeft, ontmoet andere Napoleon-gekken. Maar interessant wordt het nooit. Dit is denk ik alleen leuk voor mensen die van opsommingen houden en zinnen als 'hier stond een boerderij maar die is er nu niet meer'. Echt ontzettend saai en vervelend boek, niet lezen. Want wie wil er nu weten dat Napoleon last had van aambeien?

1/5

Dwaalspoor

Eerste kennismaking met Loes den Hollander. Ook weer zo'n schrijfster die van de uitgever literaire thriller op de cover mag zetten. Er is niks literairs aan, maar dat is geen nieuws. Het is een spannend boek dat lekker vlot weg leest, maar het is allemaal wel weer heel erg onwaarschijnlijk en toevallig. De nodige verdachte personages komen ten tonele en mede doordat het zich afspeelt in Haarlem, heeft Dwaalspoor een erg hoog Saskia Noort-gehalte, maar het is iets geraffineerder. Toch ontkomen we niet aan zoetsappige ontknopingen die hoop bieden voor de toekomst. Zucht. Maar, eerlijk is eerlijk, het was lekker lezen onder de parasol op het strandbedje!

3/5

Vertrouwd voordelig

Een boek over de Blokker in Drente, kan dat leuk zijn? Nou en of! Peter Middendorp heeft een hilarisch boek geschreven over een jeugd in Emmen. Vincent wordt van school gestuurd en zijn ouders zijn het zat. Hij moet maar in de zaak komen werken.Hij heeft op zijn zachtst gezegd weinig affiniteit met droogrekjes en citruspersen ('ik zou de goedkoopste kopen!' adviseert hij zijn klanten). Hij heeft niets met de stelletjes die samen de Blokker bezoeken, de jassen die ze dragen. Zijn vader daarentegen heeft grootse plannen voor een nieuwe winkel met een vernieuwend concept, dat hem uiteindelijk rechtstreeks de afrond in drijft. Een paar vriendschappen, een verliefdheid (alhoewel, erg heftig is het allemaal niet) en de borrel in de kroeg, houden Vincent op de been. Middendorp voert de nodige 'dorpsgekken' op, er zijn wat zakelijke fiasco's, er is een snackbar met een saus-waarvoor-men-in-de-rij-staat. Er zijn wat jaloezietjes; ja zo gaat het in een dorp. 
Eén verhaallijn vind ik minder geslaagd, de opa van Vincent is verdronken in de Vaart voor zijn huis. Er wordt diverse malen gesuggereerd dat het eigenlijk niet kan. Telkens als ze langs de Vaart komen gooit vader er een one-liner in. Vicent gaat aan het einde van het boek zelfs op zoek naar 'de waarheid' achter het voorval. Het gaat zover dat hij in een bejaardencentrum met de laatste ooggetuige wil spreken. Mwoaah, niet zo geslaagd. Ook het einde vond ik niet zo sterk, het neemt wat doldwaze vormen aan.


3/5

Rien ne s'oppose à la nuit

De vraag die Delphine de Vigan opwerpt in een van de eerste passages van het boek, is waarom iedereen over zijn/haar moeder schrijft. Wat heeft zij nog toe te voegen aan de duizenden boeken die al over dit thema geschreven zijn. Wel, er is nog wel degelijk iets toe te voegen. 
Het begin van het boek, en de beschrijvingen van het soms moeizame, maar vooral confronterende schrijfproces behoren tot de zwakste van het boek. Al zijn ze lang niet altijd vervelend om te lezen en soms ontnuchterend oprecht. Het boek komt langzaam op gang maar op een gegeven moment raak je verbonden met het levensverhaal van Lucile, één van de oudste kinderen uit een groot gezin. Haar leven begint veelbelovend, op jonge leeftijd schittert ze als 'ster' in diverse reclamecampagnes. Ze is een bijzonder meisje, dat vooral opvalt als stille observator. Gaandeweg haar leven vecht ze tegen verslavingen, psychoses en zichzelf. De Vigan wil een zo realistisch mogelijk beeld neerzetten van haar moeder. Het boek is een mooi maar keihard document waarin toch nog heel veel dingen slechts 'aangestipt' worden. Het had vele malen rouwer gekund, maar juist de dosering is zo knap. Het einde van het boek waarin de dood van Lucile beschreven wordt is het beste deel. De Vigan heeft een fascinerend boek geschreven. En wat dapper dat ze deze roman is aangegaan.

4/5