Le mystère par excellence

Heel korte maar zeer geestige novelle van Amélie Nothomb. Het verhaal vertelt het relaas van twee vrienden. Een vrouw zorgt voor onbegrip in hun goede relatie. De vrouw, Hélène, is niet het type dat Jacques voor zijn vriend in gedachten had - ze lijkt in niets op eerdere veroveringen. Ze is niet knap, niet aardig of charmant, maar kil en zelfs bereid tot overspel. Maar zijn vriend is voor het eerst tot over zijn oren verliefd. Hij neemt zelfs genoegen met het feit dat Hélène niets voor hem voelt...

5/5

De Russische timmerman

De Russische timmerman is niet Conny Braams beste boek. Ik bewaar betere herinneringen aan 'De handelsreiziger van de Nederlandse Cocaïne fabriek'. Waarom wordt het boek nergens echt lekker leesvoer? Waarschijnlijk ligt dat aan de personages die zo bijzonder en ongeloofwaardig zijn/handelen dat het schuurt. Ook de gebeurtenissen zijn nogal gortig. Moeder Emmy woont in rijtjeshuis tussen broer Sybrand en zus Viola Vogelaar. Zoon Engel (ja.. de naam) woont in een kipcaravan in de tuin. Hij lijkt volledig afhankelijk van moeder Emmy die alles voor haar zoon doet. Marjoke is de ex van Engel en is nogal opdringerig. Waarom ze nog steeds als een hondje achter de onaantrekkelijk en duidelijk geesteszieke kolos aanloopt wordt nergens duidelijk. Ze wordt aanvankelijk neergezet als intelligente dame, maar dat blijkt niet uit haar handelen. Engel vermoedt allerlei complotten tegen hem en wanneer zijn moeder een Russische timmerman inhuurt om haar huis te laten verbouwen, wordt het een beetje dolkomisch. Het goedbedoelde cirkeltje aan het einde komt ook niet uit de verf: waar Emmy in eerste instantie alles voor Engel deed, is dat nu Marjoke - samen met een onderweg opgedoken crimineel.... tja.

2/5

De zeven zussen

Omdat iedereen het leest, ga je het ook lezen. Je weet dat het heel slecht gaat zijn. En dat is het ook. Het bladert lekker weg, daar niet van. Maar wat voorspelbaar, zoetsappig. Na 3/4 van het boek moet je toch echt vechten om door te lezen. Ik snap de hype wel: luchtig leesvoer, pageturner, nog wat interessante historische weetjes en voilà! Maar qua taal, verhaallijn en personages heeft het weinig omhanden. Een deel is genoeg.

2/5

Congo, een geschiedenis

Corona-tijd is een uitgelezen moment om dit dikke boek van David van Reybrouck nog eens ter hand te nemen. Eerdere pogingen om het imposante relaas over de geschiedenis van Congo te lezen, strandden. Van Reybrouck schrijft ontzettend goed. De fascinatie voor Congo spat van de bladzijden af. Maar het is een taaie geschiedenis, vol mooie, amusante maar vooral heel veel tragische verhalen over stammen, despoten en slachtoffers. De geschiedenis laat zich ondanks de geweldige pogingen van Van Reybrouck niet gemakkelijk lezen. De recente geschiedenis vond ik het interessants, de Chinezen die voet aan de grond (proberen te) krijgen op het Afrikaanse continent en tegelijkertijd de migratie van Congolezen naar China om daar een beter leven te hebben. Fascinerend, maar taai.

3/5

Houden van dingen die niet perfect zijn

Boeken in de categorie zelfhulp kunnen mijn aandacht nauwelijks vasthouden. Dat bewijst ook Haemin Sunims boek 'Houden van dingen die niet perfect zijn'. Het is een prachtig geïllustreerd werk, mooi formaat. Sunim is ongetwijfeld een wijs man, die meer in balans is dan ik. Maar ik vond alle oneliners vooral veel open deuren intrappen. Dit genre sla ik met plezier weer over.

2/5