Zeven soorten honger

Weer eens tijd voor een Renate Dorrestein. Ook Zeven soorten honger bevatten de typerende snelheid, verhaallijnen, dialogen en spanning. Altijd lekker lezen en je afvragen waarom haar hoofdpersonen de dingen in de soep laten lopen. Deze keer speelt de roman zich af in een leefstijl-verander-kliniek in het hogere segment. De kliniek loopt wat minder dan gehoopt, er zijn wat spanningen/geheimen tussen het echtpaar dat de boel runt en de gasten en het personeel zorgen eveneens voor problemen. Jammer dat het zo abrupt afloopt, het lijkt wel of Dorrestein geen inspiratie had voor een betere afloop. 

3/5

De vlecht

Een internationale bestseller uit Frankrijk met goede recensies. Die wil ik lezen en binnen een dag al had ik het romandebuut van Laetitia Colombani uit. Het bestaat uit kleine hoofdstukjes waarin telkens één van de drie hoofdpersonen (bijzondere, sterke vrouwen) centraal staan. Het leest vlot, ongecompliceerd. Je wordt vrijwel meteen in de verhalen gezogen, en aan het einde worden de drie verhaallijnen letterlijk in elkaar gevlochten. Mooi gedaan. Lekker boek voor de kerstvakantie.

4/5

Het woud der verwachting

Toch wel fan van Hella Haasse, dus een nog ongelezen titel ter hand nemen. Het woud der verwachting is een dikke pil over het leven van Charles d'Orleans. Historisch absoluut interessant, maar tegelijkertijd zit daar ook de weerstand. Bij vlagen leest het boek als een roman, wanneer het hofleven of de liefdesperikelen aangestipt worden. Maar soms blijf je hangen, de vele namen, historische intriges, verschillende familiebelangen... Ik dwaalde en doolde af en toe. Soms voelde dit boek als huiswerk. Het is zeker interessant, waarschijnlijk moet je iets meer van goed gedocumenteerde historische romans houden dan ik. Ik heb me er in twee maanden doorheen geworsteld.

3/5