Grand hotel Europa

Heerlijke dikke pil in Corona-tijd waarin veel te genieten valt. Ilja Pfeijffer schrijft veel verhalen in één. Wat loopt er allemaal door dit boek... De relatie met Clio die stukloopt, de zoektocht van Clio naar een mooie baan die erkenning van haar talenten betekent, het schrijven van een boek (althans de research daarvoor), het verwerken van liefdesverdriet, het verblijf in een hotel dat in vervlogen tijden luxe en glorieus was, het verhaal van de migrant Abdel, toerisme in Europa, de voorbereidingen voor een documentaire over toerisme, diverse ontmoetingen met interessante personages, de zoektocht naar een schilderij, etc. etc. Wat zo geweldig is: het past allemaal in elkaar en het lijkt allemaal volslagen logisch. De taal die Ilja gebruikt is werkelijk schitterend. Er staan zoveel prachtige, poëtische, maar ook scherpe, spitse en humorvolle zinnen in. Majestueus, ik kan niet anders zeggen! Soms een paar passages waar je op moet kauwen, maar dan volgt er snel weer een heerlijk hoofdstuk.

4/5

De parade

Dave Eggers ken ik van meer omvangrijke boeken, maar dik kun je De parade niet noemen. Wel heel boeiend. De personages zijn elkaars tegenpolen, waar de één zich gedwee kwijt van zijn taak, lapt de ander alle afspraken aan zijn laars - met behoorlijk ingrijpende consequenties. De personages hebben geen naam, en noemen elkaar nummer 4 en nummer 9. Het land waar de heren een geasfalteerde weg aan moeten leggen, heeft ook geen naam. Al doet het mij in alles aan een Afrikaans land denken. Negen is geïnteresseerd in de mensen, gewoontes, het voedsel van het land. Vier daarentegen ligt in zijn tent met pistool binnen handbereik en hij nuttigt maaltijden uit een pakje. De conversaties zijn vervreemden, maar oh zo interessant. De ontknoping is al even interessant...

5/5