De reis van de fakir is een origineel boek dat met geen enkel ander boek dat ik gelezen heb te vergelijken is. Het verhaal is komisch, leest lekker weg en neemt je mee op onwaarschijnlijke avonturen. Dat onwaarschijnlijke is ook een klein beetje het probleem. Op een gegeven moment vliegt het verhaal van Romain Puértolas wel erg uit de bocht. Het Piet Bambergen-gehalte wordt te groot, maar toch lees je na die escapades weer lekker verder. De hoofdpersoon is een ietwat naïeve man, die tot inkeer komt op zijn reis. Eind goed, al goed. Een vrolijk en pretentieloos boek.
3/5
zaterdag 31 oktober 2015
donderdag 29 oktober 2015
De joodse messias
Na het lezen van De joodse messias besluit je spontaan om nooit meer een boek van Arnon Grunberg te lezen. Wat een worsteling om door al die pagina's heen te komen. De dingen die gebeuren zijn allemaal te gruwelijk en gewelddadig om nog leuk te zijn. Mislukte besnijdenis, afranselingen in het park, seksuele wandaden, vechtpartijen op school, ledematen in frietvet. Om nog maar te zwijgen over de passages met pis en stront. De personages zijn zo raar dat je er nergens meer binding mee kunt krijgen, geflipte en ontspoorde rabbi's, verdwaalde jongeren, vriendjes van moeders die verliefd worden op zoonlief, Hitler-look-a-likes, hoerenlopers, drugs-dealende falafel verkopers. Het wordt echt nergens gezellig. Als het boek aan het einde helemaal ten onder gaat aan grootheidswaanzin, ben je echt oprecht blij dat je het uit hebt. Niet doen, niet aan beginnen!
1/5
1/5
Abonneren op:
Posts (Atom)