Deze vuistdikke roman (deel één van een trilogie) boeit van begin tot einde. Alom bejubeld in de pers, maar geheel terecht: Jonathan Franzen verdient hier niks anders dan lof. Het is een geweldig boeiend verhaal waarin de gezinsleden van een predikantengezin gevolgd worden. Dat het daar ook lekker scheurt en schuurt wordt pijnlijk duidelijk. Het zijn gewoon mensen met hun sterke en zwakke punten en hun onhebbelijkheden. Het verhaal is niet wereldschokkend, maar wel ontzettend echt en realistisch. Zo ook de personages. Franzen bereikt een mooie climax aan het einde van boek waar heel veel lijntjes bij elkaar komen. En dat alles in schitterende taal... wat een kunstwerk!
5/5