Ik ben dit boek om verschillende redenen gaan lezen: mijn interesse voor de Franse (hedendaagse) literatuur, maar bovenal de jubelende recensies. Wat vallen die eerste ca. 120 pagina's dan tegen! Het is echt bikkelen en ik denk dat veel mensen het opgeven. Als je doorbikkelt komt er toch wat vaart in, maar het blijft een pittig boek dat je pagina voor pagina en hoofdstuk voor hoofdstuk leest. Laurent Binet deelt twee verhalen met zijn lezers. Hij vertelt het verhaal van Reinhart Heydrich, een Duitse nazi die het ver schopt in het Duitsland van Hitler, én zijn eigen verhaal. De schrijver neemt ons mee in zijn zoektocht naar detaisl en in zijn schrijfproces. Wat wil hij bereiken, wat zijn de twijfels, wie is zijn voorbeeld, wat wil hij wel en niet in zijn roman opnemen? Dat vind ik vaak erg vermoeiend, maar Binet doet dat heel subtiel en weet sympathie te kweken bij de lezer. Binet heeft zich uitermate goed gedocumenteerd. Hij houdt van Praag en de liefde voor de stad spat dan ook van de bladzijden. Heydrichs leven lijkt geen geheimen te hebben voor Laurent Binet. Het is fascinerend hoe een mens in de greep kan raken van 'een klein feitje' uit de duistere geschiedenis van het nazisme. Binet weet alles enorm overtuigend te noteren. Desondanks is HhhH geen boek voor onervaren lezers. Het vergt tijd, aandacht en doorzettingsvermogen. Daar zit niet iedere lezer op te wachten.